Ι.

Αδελφοί,

Ανοίγετε την καρδιά σας και δίδετε. Στα παιδιά, στα πουλιά, στους ανέμους.

Εισ-πνέετε Φως και εκ-πνέετε Φως, αφιερώνοντας κάθε εκπνοή σας στα παιδιά, που είναι η Χαρά του παρόντος σας, η Ελπίδα του μέλλοντός σας, στα πουλιά, που είναι η εικόνα της Ελευθερίας, η εικόνα της Ομορφιάς της Ελευθερίας, η Αγάπη-Ελευθερία της Γης και των Αιθέρων, στους ανέμους, που παίρνουν την πνοή σας και τη μοιράζουν, ευχή ή κατάρα, στον Κόσμο σας, που παίρνουν την Πνοή και καθαίρουν τον Κόσμο σας, δίνοντας ανα-πνοή στα παιδιά, στα πουλιά, στα Στοιχεία.

Αν δεν Κατανοείτε τους λόγους Μου αδελφοί, σκεφθείτε τους μέσα στην καρδιά σας, Ανα-Πνέοντας την Ιερή Ουσία: το Φως της Ψυχής σας.

Τιμείστε, αδελφοί, την Αναπνοή σας, ομιλώντας την Αλήθεια, τραγουδώντας την Ομορφιά, υμνώντας την Ελευθερία, ψιθυρίζοντας την Αγάπη.

Ζητείστε εισπνέοντας την Διάκριση και γίνετε εγκρατείς ως προς τους λόγους. Τιμήστε την Ψυχή σας εκπνέοντας Συμπόνοια.

Τιμήστε, αδελφοί, τον λόγο σας, εισπνέοντας Αγάπη-Σοφία, εκπνέοντας Διάκριση.

Τιμήστε, αδελφοί, τον Άνθρωπο, εκφέροντας δυνατά τον Λόγο: απαιτώντας Δικαιοσύνη.

Στο τρίπτυχο Ποιοτήτων της Άνοιξης, ορίστε με κάθε σας εκπνοή: Ισορροπία καινούρια στους κόσμους – Ανάσταση του Ανθρώπου Ελεύθερου – Ζωή εν Κυρίω.

Ας γίνει κάθε αναπνοή θεία Μέθεξη.

Ιλαρίων

 

ΙΙ.

Περί Ποιοτήτων σχόλια από τον Δάσκαλο Alba :

Για την Αφθονία…

Η Αφθονία Αγαθών, Υλικών, έρχεται όταν κάποιος σέβεται την Ύλη. Δεν γίνεται να υποσιτίζεσαι ή να υπερσιτίζεσαι και να λειτουργεί η Αφθονία ορθά και επ’ ωφελεία σου.

Η Αφθονία είναι όπως η Ενέργεια ή η Τύχη: ούτε καλό ούτε κακό. Είναι ό,τι το κάνεις.

“Τόσο όσο χωράω και ας χωράω περισσότερο. Τόσο όσο χρειάζομαι και ας χρειάζομαι περισσότερα”. Σημαίνει: Διεύρυνση και Συνειδητότητας και Υπηρεσίας. Πρώτα συμβαίνει η διεύρυνση και μετά καλύπτεται η χρεία. Όταν βεβαιώνεται η χρεία δίδονται τα προς κάλυψή της.

Ο άρτος υμών ο επιούσιος* δίδεται πάντοτε. Μπορείτε ν’ αναγνωρίσετε την ουσία; Μπορείτε να δείξετε Εμπιστοσύνη;

Λειτουργώντας ως εν ουρανώ και επι της γης βεβαιώνετε την χρεία και λαμβάνετε τα προς κάλυψή της. Μπορείτε να δείξετε Εμπιστοσύνη;

Αφήστε την Προσευχή να σας οδηγεί…

Για την Ισορροπία…

Έχουμε από τον Πατέρα όλα τα Δώρα και την Ελεύθερη Βούληση να τα χρησιμοποιήσουμε.

Σε μιάν Ισόρροπη σχέση μαζί Του, αποδίδουμε ευχαριστία και ευγνωμοσύνη γι’ αυτά τα Δώρα.

Όταν η “ζυγαριά” μας γέρνει στο μέρος “του πονηρού”(!), της θυμαπάτης, της πλάνης, της Μάγια, όταν πιστεύουμε τη φαινομενικότητα ως Αλήθεια και εκτιμάμε την έλλειψη ως κυρίαρχο στοιχείο της ζωής μας, τότε διαταράσσεται η Ισορροπία. Αυτό που αποδίδουμε είναι η δυσαρέσκεια και η δυστυχία μας: αγνωμοσύνη έναντι των δώρων και του Προσφέροντος αλλά και στάση που μας θέτει εκτός συναφείας με αυτά τα Δώρα.

Ό,τι αποδίδετε, σε όποιον το αποδίδετε, σας θέτει σε συνάφεια με τ’ αντίστοιχα (πρόσωπα και ποιότητες)…

EL ALBA

 

* Επιούσιος : ο επί της ουσίας