ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΟ ΣΙΝΕΜΑ

 

Την Τετάρτη 29/10 στο “Φθινοπωρινό σινεμά”, θα προβληθεί η ταινία “ΑΝΑΧΩΡΗΣΕΙΣ”

 Προσέλευση 18.30, έναρξη προβολής 19.00, διάρκεια 130′

Θυμίζουμε:  
  • πάντα – όπως αρμόζει σε σινεμά- υπάρχει μπουφές με διάφορες λιχουδιές, αναψυκτικά και ροφήματα.
  • μετά το τέλος της ταινίας μπορούμε να απολαύσουμε την συντροφιά μας με κρασάκι και συζήτηση
  • το κόστος της βραδιάς είναι 5 ευρώ για τους εργαζομένους και δωρεάν για τους ανέργους

ΦΕΡΤΕ ΚΑΙ ΦΙΛΟΥΣ.  ΠΕΡΝΑΜΕ ΩΡΑΙΑ!
 Λίγα λόγια για την ταινία:
“Οι Αναχωρήσεις” του Yojiro Takita, μια θαυμάσια ταινία που ταξίδεψε σε 29 χώρες και αγαπήθηκε για το λυρισμό και το πανανθρώπινο θέμα του μέσα από τις εικόνες και τις μελωδίες του, έσπασε το box-office στην Ιαπωνία και απέσπασε 15 ακόμη διεθνή βραβεία και διακρίσεις. Όπου και αν προβλήθηκε κέρδισε κοινό και κριτικούς.

Ανεργος μουσικός αφήνει απογοητευμένος το Tokyo με τη σύμφωνη γνώμη της συζύγου του, για επιστρέψουν στη γενέτειρά του προσβλέποντας σε μία νέα αρχή. Ψάχνοντας σε αγγελίες για δουλειά, θα πέσει πάνω σε κάποια που ζητά προσωπικό για να στελεχώσει ένα τμήμα σχετικό με ‘Αναχωρήσεις’. Μόνο που οι αναχωρήσεις αυτές δεν είναι οι συνηθισμένες που ο Daigo ανέμενε ούτε η εταιρεία κάποιο ταξιδιωτικό γραφείο… 

Στα βραβεία της Ιαπωνικής Ακαδημίας η ταινία σάρωσε κερδίζοντας στις εξής κατηγορίες: Καλύτερης ταινίας, Καλύτερης Σκηνοθεσίας, Καλύτερου Σεναρίου, Καλύτερου Α’ Ανδρικού Ρόλου, Καλύτερου Β’ Ανδρικού Ρόλου, Καλύτερου Β’ Γυναικείου Ρόλου, Καλύτερης Φωτογραφίας Καλύτερου Φωτισμού, Καλύτερου Ήχου, Καλύτερου Μοντάζ.

Το πλήθος τον διακρίσεων που συνοδεύουν τη νέα ταινία του Yojiro Takita δεν αρκεί για να ορίσει στην ολότητά τους τα αιθέρια εκείνα συστατικά με τα οποία πραγματεύεται εις βάθος πανανθρώπινα ζητήματα.

  Η αντανακλαστική ανθρώπινη αποστροφή απέναντι στο θάνατο και ό,τι τελετουργικό ή ουσιαστικό τον συνοδεύει, έρχεται να αποδοθεί σε δύο εξίσου αναπτυγμένα επίπεδα ανάγνωσης. Σε πρώτο πλάνο τίθεται η βιοποριστική ανάγκη του ήρωα, ενός ανθρώπου με βαθιά καλλιτεχνική αλλά ματαιωμένη φύση, ύστερα από τη διάλυση της ορχήστρας όπου συμμετείχε.

Ο Daigo αναγκάζεται εκ των συνθηκών να μάθει μία ‘τέχνη’ άχαρη, παρεξηγημένη, γεμάτη από απροσδιόριστο μεταφυσικό αρνητισμό σε όποιο γεωγραφικό πλάτος κι αν τελείται.

Το να τεθεί ο θάνατος και τα παρελκόμενά του σε ρεαλιστική βάση, προσεγγίζοντάς τον με ανθρωπιά και σεβασμό μέσα στη φυσική εξέλιξη της ζωής και της κοινωνίας, αποτελεί ένα σημείο στο οποίο το «Departures» θριαμβεύει.

Σε δεύτερο επίπεδο ο δραματουργικός πλούτος ξεχειλίζει, παραδίδοντας μας ένα συμβολικό, ταπεινό μάθημα ζωής. Προσέξτε ιδιαίτερα τον τρόπο που ο ήρωας, ύστερα από μία σοκαριστική μέρα στη δουλειά, προσπαθεί απεγνωσμένα να απομυζήσει ζωή μέσα από την αγκαλιά της γυναίκας του, κάτι που παραπέμπει ανοικτά στην κλασσική τελική σκηνή από το ‘Λόγο’ του Dreyer.

Προκειμένου να επιτευχθεί η ζητούμενη συμφιλίωση του ήρωα με το νέο επάγγελμα, προηγείται εκείνη που άπτεται του παρελθόντος του. Ο Daigo βίωσε σε τρυφερή ηλικία την εγκατάλειψη, με τον πατέρα του να φεύγει από το σπίτι, ενώ δεν πρόλαβε να αποχαιρετήσει τη μητέρα του που τον μεγάλωσε μόνη της, όταν εκείνη πέθανε. Ως εκ τούτου, η διαχείριση του θανάτου και ό,τι σηματοδοτεί η νέα εργασία για τον ήρωα, περνάει μέσα από τους τραυματικούς ανοικτούς λογαριασμούς που άπτονται ζητημάτων απώλειας και ματαίωσης.

Μέσα από την ευαίσθητη ματιά του Yojiro Takita και υπό τους μελωδικούς ήχους του Joe Hisaishi, το «Departures» αποδεικνύεται μία βαθύτατα συναισθηματική και απρόσμενα αισιόδοξη ταινία, που προσεγγίζει το ζήτημα του θανάτου μέσα από ένα πρωτότυπο μείγμα ρεαλισμού και συμβολισμού.