ΜΗΝΥΜΑ

8ος 2012  –  8ος 2013:

“Αὐτό εἶναι ἕνα ἔτος ἐντατικῆς Ἐργασίας καί μεγάλων ἀλλαγῶν.

Οἱ συνθῆκες θά δείχνουν «μεγάλη ρευστότητα» καί νά θυμᾶσθε ὅτι χρειάζεται ἡ «ρευστότητα» νά γίνει  Ὁδηγουμένη ἐκ Φωτός Ροϊκότητα. Γιά τήν  Ἀνθρωπότητα ὅπως καί γιά τόν πλανήτη.

…………………………………….

Ἡ διαφορετική κραδασμικότητα, πού ἤδη ἐπετεύχθη, ἔχει ὡς συνέπεια τό ν’ἀναρωτιέται καθείς σας, βαθειά μέσα του, γιά ὅλα ὅσα, ἕως ἐδῶ θεωροῦσε ὡς «δεδομένα» του καί λειτουργοῦσε μ’ αὐτά.

Ἑπόμενη συνέπεια: «δέν χωράω στά παπούτσια μου», «ἀπορῶ, τί νά κάνω». «Ἀπορῶ»  σημαίνει «δέν ἔχω δίοδο».

Νομίζετε ὅτι δέν ἔχετε λύσεις, διεξόδους, κατευθύνσεις.

Ὅποιος ἔχει ἤδη ἐργασθεῖ μέ τόν νοῦ, ταλαιπωρεῖται λίγο περισσότερο ἀπό ὅσους ἐργάζονται μέ τό συναίσθημα. Αὐτοί, οἱ τελευταῖοι, θ’ ἀνταποκριθοῦν  «ἐνστικτωδῶς» στά δεδομένα πού καθορίζουν ἐκεῖνοι πού ἐργάζονται μέ νοῦ/Νοῦ ἤ ἐκεῖνοι πού ἐπιδιώκουν -ἀκόμη- μόνον Δύναμη.

Ἡ δική σας Ἐργασία -ὅλων τῶν Συνεργατῶν- τώρα ἔχει νά «γείρει τήν ζυγαριά»…

Προσωπική καί ὁμαδική Ἐργασία ἀπαιτεῖται. Κάθε τι ποῦ κερδίζει καθείς σας γιά τόν ἑαυτό του, σέ Συνεργασία μέ τόν Ἑαυτό του, κερδίζεται γιά τήν Ἀνθρωπότητα.

Τό «προσωπικό» ἑτοιμάζει τό συλλογικό, δοκιμαζόμενο μέσα στό ὁμαδικό…”

Alba