ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΑ ΣΚΥΛΙΑ ΠΟΥ ΑΛΥΧΤΑΝΕ….
“ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ, ΔΕΝ ΠΡΟΣΚΥΝΑΜΕ,
ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ ΟΡΘΟΙ ΜΙΛΑΜΕ”
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ
“- Γλέντι και Χάρη Είναι η Ζωή, Χάρη και Γλέντι η Ελευθερία.
– Να τραγουδάτε και να δινόσαστε. Να δινόσαστε και να μοιραζόσαστε.
Σαν αδέλφια που πολεμούν πλάτη-πλάτη. Που χορεύουν χέρι με χέρι. Μ’Εμπιστοσύνη.
– Και με κέφι.
– Απροσκύνητοι. Ακούτε;
Πόσους δαιμόνους προσκυνάει ο καθείς σας; Και τι θα γίνουν οι δαιμόνοι σας χωρίς εσάς;
– Το ξανάπαμε: ο Θεός σας Αγαπάει όταν τραγουδάτε.
Οι προσκυνημένοι ξεχνάνε τα τραγούδια.
– Όρθιοι. Απροσκύνητοι”.
Παναγιώταρος Βενετσανάκης και Κωνσταντής Κολοκοτρώνης: οι απροσκύνητοι του 1779.
Από το βιβλίο “τα μηνύματα των προγόνων και το μέσον του χρόνου” της Πέγκυ Χριστοφή.
“Όρθιοι. Ευθυτενείς. Με μάτια Καθαρά, ικανά να σταθούν, ν’αναζητήσουν και να κρατήσουν όλα τα βλέμματα. Με πνεύμα πρόθυμο να εκφράσει Ειλικρινώς κάθε συναίσθημα, άφοβο. Με νου σιωπηλό, ανοικτό, έτοιμο: να συλλάβει και να οδηγήσει, χωρίς πεποιθήσεις” Διδάσκαλος Ιλαρίων.
Μάιος 2010 απο το βιβλίο “με το Φως της πανσελήνου ΙΙ” της Πέγκυ Χριστοφή.