“η ανθρωπότητα και η φύση είναι ένα”

“Υπάρχει σήμερα στην Ιστορία για τα διαδραματισθέντα από τον Αλέξανδρο και τον Αριστοτέλη το Άσμα του Αλέξανδρου που έγραψε ο ιερέας Λάμπρεχτ κατά τον 12ο αιώνα, αποτελεί μία μεγάλη καλλιτεχνική σύλληψη των όσων συνέβησαν από τον Μέγα Αλέξανδρο σύμφωνα με την παλιά αντίληψη.

Αρκεί να φανταστείτε την θαυμάσια περιγραφή του ιερέα Λάμπρεχτ στο Άσμα του Αλέξανδρου: ‘Κάθε χρόνο όταν έρχεται η άνοιξη και πηγαίνουμε στο δάσος, εκεί στην άκρη του που βγαίνουν τα λουλούδια, που ο Ήλιος είναι σε τέτοια θέση που οι σκιές των δέντρων του δάσους πέφτουν πάνω στα λουλούδια, εκεί βλέπει κανείς πως στις σκιές των δέντρων, την άνοιξη, βγαίνουν λουλουδένια Πνευματικά παιδιά από τους κάλυκες των λουλουδιών και στήνουν χορό γύρω-γύρω στην άκρη του δάσους’. Σ’ αυτήν την περιγραφή βλέπει κανείς σαφώς ότι διαφαίνεται μία πραγματική εμπειρία που μπορούσαν να έχουν οι άνθρωποι της τότε Εποχής. Ότι δηλαδή δεν πήγαιναν στα δάση για να πουν κατά πεζό τρόπο: ‘εδώ υπάρχει γρασίδι, εκεί λουλούδια, από κει αρχίζουν τα δέντρα’, αλλά όταν πλησίαζαν το δάσος και ο Ήλιος έριχνε την σκιά των δέντρων πάνω στα λουλούδια, τότε μέσα σ’αυτήν την σκιά ερχόταν από τα λουλούδια ένας ολόκληρος κόσμος απο λουλουδένια Όντα και τους συναντούσε, Όντα που υπήρχαν εκεί πριν να μπουν αυτοί στο δάσος, όπου αντιλαμβάνονταν μετά τα άλλα Στοιχειώδη Πνεύματα.

Αυτός ο χορός των λουλουδιών ήταν που εμφανίστηκε στον ιερέα Λάμπρεχτ και γοητευμένος απ’αυτόν θέλησε να τον περιγράψει. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό ότι ακόμη τον 12ο – αρχές τους 13ου αιώνα ο ιερέας Λάμπρεχτ, θέλοντας να περιγράψει τις εκστρατείες του Αλέξανδρου, τις διαποτίζει με περιγραφές της Φύσης που περικλείουν παντού την αποκάλυψη των Στοιχειωδών Βασιλείων.

Το παν ήταν να συνειδητοποιηθεί ότι η εξιστόρηση αυτών που κάποτε συνέβησαν στην Μακεδονία, τότε που άρχισαν οι εκστρατείες του Αλέξανδρου στην Ασία και ο τελευταίος διδάχθηκε από τον Αριστοτέλη, δεν μπορεί να γίνει με το να περιγράψει κανείς απλώς την πεζή Γη σαν το περιβάλλον αυτών των γεγονότων. Αυτό μπορεί να γίνει αντάξια μόνο αν δίπλα στην πεζή Γη προστεθούν τα Βασίλεια των Στοιχειωδών Όντων”.

Απόσπασμα από το βιβλίο “Η Ιστορία στο Φως της Ανθρωποσοφίας” του Ρούντολφ Στάινερ.