Η επίκληση προς τους αγγέλους της Κάθαρσης

Στο Όνομα του Θεού του Πατρός
επικαλούμαι τις Δυνάμεις της 7ης Ακτίνας
προς Κάθαρση , Θεραπεία , Απελευθέρωση
του οίκου  τούτου και των οικείων μου *
από κάθε βαρύ κραδασμό.
Την Μετουσίωση αιτούμαι των απελευθερουμένων ενεργειών.
Στο Όνομα του Θεού του Πατρός
Γένοιτο.

Επικαλούμενοι στο Όνομα του Θεού δηλώνουμε την τοποθέτησή μας στο Φως, αφιερώνουμε την δράση μας στην Υπηρεσία του Φωτός.

Επικαλούμενοι στο Όνομα του Θεού, του Πατρός, αναφερόμαστε στην πρώτη Όψη του Θείου, κατά την χριστιανική παράδοση και ορολογία, εκείνη που εκφράζει το Θείο Θέλημα.

Επικαλούμαστε τις αγγελικές Δυνάμεις, εκείνες δηλαδή τις τάξεις αγγέλων, που Υπηρετούν Δυναμικά το Θείο Θέλημα.

Επικαλούμαστε τις Δυνάμεις της 7ης Ακτίνας, εκείνες δηλαδή εκ των Δυνάμεων, που έχουν έργο τους την Κάθαρση – Θεραπεία – Απελευθέρωση. Εάν, ωστόσο, δεν γνωρίζουμε ήδη τα σχετικά με τις Ιερές Ακτίνες, μπορούμε ν’ αντικαταστήσουμε τον προσδιορισμό «7ης Ακτίνας» με αυτό που μας είναι κατανοητό: «Επικαλούμαι τις Δυνάμεις της Κάθαρσης«. Το αποτέλεσμα είναι ακριβώς το ίδιο.

Η επίκλησή μας γίνεται με σκοπό την Κάθαρση – Θεραπεία – Απελευθέρωση από κάθε βαρύ κραδασμό, δια της δράσεως των αγγέλων, χώρου και ανθρώπων ή τόπου ή οποιουδήποτε μέρους ή πράγματος (ενός οχήματος, για παράδειγμα). Κάθε φορά, λοιπόν, προσαρμόζουμε τον στίχο της επίκλησης ώστε να ταιριάζει στον σκοπό μας. Συνηθέστατη χρήση αποτελεί – καλά θα κάνει να αποτελεί ! – : «προς Κάθαρση, Θεραπεία, Απελευθέρωση / του οίκου και των οικείων μου’ ή, ακόμη: ‘του οίκου μου, των οικείων μου και εμού του ιδίου’. **

Η επίκληση καταλήγει σε αίτημα Μετουσίωσης των ενεργειών που απελευθερώνονται με την δράση των Δυνάμεων, σύμφωνα πάλι με το Θέλημα του Θεού.

Η δεύτερη αναφορά στο Όνομα του Θεού, του Πατρός, συνάπτεται τόσο με το αίτημα Μετουσίωσης, όσο και με την αναγνώριση του δικαίωματός μας να καταλήξουμε στην ευκτική «Γένοιτο«. Έχουμε το δικαίωμα, ως παιδιά του Θεού, να αιτούμαστε προς τους αδελφούς μας αγγέλους να εισακούσουν και να δράσουν, σύμφωνα με το Θέλημα του Θεού Πατέρα, εκφράζοντας, συνεπώς και την βεβαιότητα ότι η Κάθαρση – Θεραπεία – Απελευθέρωση – Μετουσίωση είναι Θέλημά Του.

Για την χρήση της Επίκλησης

Είναι απολύτως ασφαλής και επιθυμητή. Μόνο Ευλογία και Προστασία μπορεί να φέρει.
Μπορεί να την χρησιμοποιήσει οποιοσδήποτε είναι σε θέση ν’ αντιληφθεί στοιχειωδώς το νόημά της, σε οποιαδήποτε περίπτωση και κατάσταση, σε όποιο χώρο. Κυριολεκτικά, μπορούν να την χρησιμοποιούν ακόμη και παιδιά…
Όταν χρησιμοποιούμε την Επίκληση προς τους αγγέλους, δεν καταθέτουμε περισσότερη, δική μας ενέργεια , από όση χρειάζεται για να εκπέμψουμε Συνειδητά, συγκεντρωμένοι σ’ αυτό που λέμε. Το καθ’ αυτό έργο της Κάθαρσης, το αναλαμβάνουν οι άγγελοι.
Μπορούμε να εκπέμψουμε την επίκληση εκφωνώντας την δυνατά ή ψιθυρίζοντας ή μόνο μέσα στον νου μας. Σημασία έχει να εννοούμε αυτά που λέμε. Προκειμένου να είμαστε βέβαιοι ότι πραγματικά «ακούστηκε» η Επίκληση, την επαναλαμβάνουμε τρεις φορές.
Είναι εξαιρετικά χρήσιμο να εκπέμπεται η Επίκληση καθημερινά για τον οίκο και τους οικείους, για τον χώρο εργασίας, για οποιονδήποτε χώρο θέλουμε να Ευλογηθεί από την δράση των αγγέλων της Κάθαρσης.
Έχουμε την παράκληση των αγγέλων να την χρησιμοποιούμε…

Μετουσίωση

Στο ΄Ονομα του Θεού, που είναι Σοφία,
Ζητώ να διαλυθεί κάθε νοητική συσκότιση, κάθε πλάνη, μέσα μου και γύρω μου.
Κάθε κατακρατημένη ενέργεια, δική μου ή ξένη, ν’ απελευθερωθεί,
Να μετουσιωθεί
Σε Διαύγεια και Κατανόηση.
Στο Όνομα του Θεού, που είναι Αγάπη,
Ζητώ να διαλυθεί κάθε φόβος, κάθε ανασφάλεια, μέσα μου και γύρω μου.
Κάθε κατακρατημένη ενέργεια, δική μου ή ξένη, ν’ απελευθερωθεί,
Να μετουσιωθεί
Σε Εμπιστοσύνη και Χαρά.
Στο Όνομα του Θεού, που είναι Ζωή,
Ζητώ να διαλυθεί κάθε δυσαρμονία, μέσα μου και γύρω μου
Κάθε κατακρατημένη ενέργεια, δική μου ή ξένη, ν’ απελευθερωθεί,
Να μετουσιωθεί
Σε Υγεία και Ομορφιά.
Ότι Σου Εστίν η Βασιλεία και η Δύναμις και η Δόξα
εις τους Αιώνας.

(Επειδή είναι Δικά Σου τα Δώρα και η επιθυμία μου γι’ αυτά,
είναι Δική Σου η Ενέργεια, για να τα θέλω και να τα δημιουργώ,
είναι Δική Σου η Επίτευξη και η Χαρά της Επίτευξης και η Ομορφιά της,
τώρα και πάντοτε στον άχρονο Χρόνο.

ή / και

Επειδή, εδώ που είμαι, στους Αιώνες,
Αναγνωρίζω Εσένα ως μόνη Εξουσία και Δύναμη).

Η «Μετουσίωση» είναι προσευχή. Χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση χρονίων καταστάσεων και λειτουργεί αποτελεσματικά, εάν ασκείται συνειδητά, με σταθερότητα και τάξη : Εκπέμπουμε με πρόθεση και κατανόηση, – δεν παπαγαλίζουμε, – καθημερινά, την ίδια ώρα της ημέρας και για όσο χρειασθεί, έως ότου η πράξη αποδείξει ότι συνέβη πράγματι Μετουσίωση.

Κραδασμοί και Ποιότητες που κατονομάζονται εδώ (νοητική συσκότιση – Διαύγεια) δίνονται χάριν παραδείγματος. Σε κάθε στροφή, ζητάμε την διάλυση κραδασμών, αυτών που αναγνωρίζουμε ότι μας ταλαιπωρούν και την Μετουσίωσή τους στις αντίστοιχες Ποιότητες.

Η προσευχή για Μετουσίωση ολοκληρώνεται με την δυναμικότερη Ευχαριστία και Αναγνώριση: με τα τελευταία λόγια της Κυριακής Προσευχής – για τα οποία παρατίθενται ανωτέρω δύο ερμηνευτικές προσεγγίσεις.

Ως προσευχή, η «Μετουσίωση» μπορεί να χρησιμοποιηθεί νομίμως για τρίτους. Σ’ αυτήν την περίπτωση χρειαζόμαστε αγνή πρόθεση, απόσπαση – έλλειψη προσδοκίας για το αποτέλεσμα, – απόλυτο σεβασμό στην ελεύθερη βούληση του άλλου και, βεβαίως, σταθερότητα και τάξη. Εάν αποφασίσετε να χρησιμοποιήσετε τη Μετουσίωση ως προσφορά Αγάπης σε τρίτον, να ξέρετε ότι χρειάζεται να συνεχίσετε σταθερά επί 21 ημέρες ή επί τρίμηνο.

*    ή του χώρου τούτου και των ανθρώπων του, ή του τόπου τούτου

**  Εάν χρειάζεται. Σε περιπτώσεις που αντιλαμβανόμαστε μία ιδιαίτερη ενεργειακή επιβάρυνση, μπορεί να νοιώσουμε την ανάγκη να προσθέσουμε: «και εμού του ιδίου/της ιδίας». Ωστόσο, οι συνήθεις αρνήσεις της προσωπικότητας αντιμετωπίζονται με τον «Μετασχηματισμό» και την «Μετουσίωση», ενώ για τις ιδιαίτερες επιβαρύνσεις υπάρχει, – εάν το έχουμε ζητήσει, – η δράση του αγγέλου-βοηθού μας της 7ης.

…… και έχει ως αποτέλεσμα την ἀμεση απεμπλοκή μας, την τοποθέτησή μας σε «θέση ασφαλείας» ώστε να επιλέξουμε πώς θα δράσουμε, αντί ν’ αντιδράσουμε υπο το βάρος αρνητικών φορτίσεων και το κράτος προσωπικών αυτοματισμών. Η συχνή χρήση της επιφέρει ως μόνιμο αποτέλεσμα, το ν’ αναγνωρίζουμε τοὐλάχιστον τις θυμαπάτες και να τις αποφεύγουμε.

Αντιμετώπιση των αρνήσεων

Μετασχηματισμός των αρνήσεων

Ο «Μετασχηματισμός των αρνήσεων» είναι μία από τις βασικότερες ασκήσεις Αυτενέργειας. *** Όχι μόνον αντιμετωπίζει αποτελεσματικά τις αρνήσεις, μετασχηματίζοντάς τες, αλλά κυρίως εκπαιδεύει νου και συναισθήματα – την Ενέργειά μας – αποδίδοντας Κυριαρχία επί του εαυτού, Ελευθερία.

Η άσκηση αυτή χρησιμοποιείται σε κάθε περίπτωση και κυρίως όταν νιώθουμε «προσβολή», επίθεση αρνητικότητας είτε από άλλους ανθρώπους είτε από εσωτερικές μας καταστάσεις.

α. Αμέσως μόλις αντιληφθείτε ένα αρνητικό συναίσθημα ν’αναδύεται μέσα σας, από οποιαδήποτε αιτία ή αφορμή, στραφείτε στον εαυτό σας και θυμίστε του:

«Δεν είμαι ο φόβος (ή ο θυμός ή η ανασφάλεια ή η ενοχή ή το παράπονο κλπ) που επιχειρεί να με καταλάβει.
Είμαι αυτός που τον βιώνει.
Δεν είναι δικό μου αυτό. Δεν του παραδίδω την δύναμή μου.
Τον αφήνω, ήσυχα, να περάσει και να χαθεί .
Εγώ Είμαι, ασφαλής στην Αγκαλιά του Πατέρα.»

Ο «Μετασχηματισμός» περιλαμβάνει και ολοκληρώνεται σε τέσσερα στάδια:

α. Αποταύτιση: Λαμβάνω απόσταση από το συναίσθημα, αναγνωρίζοντάς το ως «επιτιθέμενο» κραδασμό, άσχετο με την δική μου Ύπαρξη: «Δεν είμαι ο φόβος που επιχειρεί να με καταλάβει». Η Ύπαρξη είναι μεγαλύτερη από το συναίσθημα και με Αυτήν ταυτίζομαι: «Είμαι αυτός που τον βιώνει».

β. Άρνηση: Υπό την φιλοσοφική της έννοια η «Άρνηση» σημαίνει τοποθέτηση, θέση έναντι κάποιας κατάστασης, επιλογή στάσης: «Δεν είναι δικό μου αυτό. Δεν του παραδίδω την δύναμή μου». Ωστόσο, μία αποφατική βεβαίωση δεν μπορεί να ευσταθήσει χωρίς την αντίστοιχή της κατάφαση : Δεν του παραδίδω την δύναμή μου αλλά τι το κάνω; Η κατάφαση δίνεται στο επόμενο στάδιο.

γ. Απελευθέρωση: «Τον αφήνω, ήσυχα ,να περάσει και να χαθεί». Χρησιμοποιώ, επιλέγω να χρησιμοποιήσω την δύναμή μου, για ν’ απελευθερώσω το συναίσθημα, τον κραδασμό, αντί να τον θρέψω. Αυτό είναι πράξη Κυριαρχίας!

δ. Αναγνώριση της Παρουσίας του Θεού: Αναγνωρίζω την Ύπαρξη μου ανάγοντάς την στην Πηγή Της, βεβαιώνοντας, μέσα από όλους τους κραδασμούς της Παρουσίας Του, Εκείνον που περισσότερο χρειάζεται στο παρόν η προσωπικότητα: «ασφαλής στην Αγκαλιά του Πατέρα». Όταν θα έχουμε ασκηθεί αρκετά, θα είναι αρκετή η αναφορά «Εγώ Είμαι» ως Αναγνώριση Παρουσίας .

Διαβάστε και ξαναδιαβάστε καθημερινά αυτά τα λόγια. Επιτρέψτε τους ν’ ανέλθουν στην συνείδησή σας, ακόμη και σε στιγμές πανικού, – ακόμη και τότε εξακολουθούμε να βρισκόμαστε στην Αγκαλιά του Πατέρα! – Κατανοείστε τα.

Δημιουργείστε τις δικές σας εκφράσεις, τις δικές σας εικόνες. Θυμηθείτε μόνο, κατ’ αρχήν, να καλύπτετε τα τέσσερα στάδια. Όταν θα έχετε εξοικειωθεί μ’ αυτή τη διαδικασία, θα αρκεί ν’αναφερθείτε σε μία από τις προτάσεις του Μετασχηματισμού για να έχετε αποτέλεσμα.

β. Χρησιμοποιείστε τον «Μετασχηματισμό» γι’ άλλους ανθρώπους, κάθε φορά που κάποιος εμμέσως ή αμέσως επιτίθεται σε σας, στον εαυτό του ή σε τρίτους.

Προσέξτε μόνον να μην προσβάλετε την ελεύθερη βούληση του άλλου: αποφύγετε τις προστακτικές.

Βεβαιώστε νοερά ότι:

• Δεν είσαι ο θυμός που φαίνεται να σ’ έχει καταλάβει.
• Είσαι αυτός που τον βιώνει.
• Δεν είναι δικό σου αυτό. Θα μπορούσες να μην παραδώσεις την δύναμή σου.
• Θα μπορούσες να τον αφήσεις, να τον απελευθερώσεις.
• Εσύ Είσαι, ασφαλής και ακέραιος, στην Αγκαλιά του Πατέρα.

Εάν δεν είστε σίγουροι για το αρνητικό συναίσθημα που εκφράζεται, κατονομάζετε γενικώς «αρνητικότητα» (Δεν είσαι η αρνητικότητα …) . Γενικώς, προσαρμόζετε τις προτάσεις αναλόγως των περιπτώσεων. Σημασία έχει να συνειδητοποιείτε σεις τι λέτε.

Έχουμε το δικαίωμα και την υποχρέωση ν’ αναγνωρίσουμε για τους άλλους ανθρώπους, όπως ακριβώς και για τον εαυτό μας, ότι δεν είναι οι αρνήσεις που εκφράζουν, είτε περιστασιακώς είτε συνήθως. Είναι, είμαστε όλοι, ευλογημένα παιδιά του Θεού. Αυτό που δεν δικαιούμαστε είναι να εξαναγκάσουμε άλλον άνθρωπο, ακόμη και «για το καλό του», ασκώντας υποβολή (προστακτικές). Επειδή η νοερή εκπομπή μας, παράγει αποτελέσματα, ας ελέγχουμε τις προθέσεις μας, όσο και τις εκφράσεις μας.

*** Από τα εισαγωγικά υλικά στην «Συνειδητή Επικοινωνία με τον Ανώτερο Εαυτό», σεμινάριο της Πέγκυ Χριστοφή.

Εμπιστοσύνη – Ευγνωμοσύνη

Εισπνέετε την Εμπιστοσύνη του Ανώτερου Εαυτού σας προς την εκδήλωση που Είναι.

Σας τροφοδοτεί έχοντας Εμπιστοσύνη στην εκδήλωση που Είναι.

Σας δίνει την Εμπιστοσύνη Του βλέποντας εντός σας Αυτό που Είναι.

Ως εκδηλώσεις του Είναι, αποδίδετε Ευγνωμοσύνη στην Αγάπη που Είναι.

Η Ατομικοποίηση του Θείου αποδίδει στο Εν, αποδίδει εις Εαυτόν.

(Δείτε την γλώσσα σας: Όχι ‘Αυτός’ αλλά Εαυτός. Στην Συνειδητότητα Εκείνου, Έν το Παν).

Τέκνα μου Αγαπητά,

Μάθετε την σχέση με τον Εαυτό, αποδίδοντας Ευγνωμοσύνη αφού έχετε ήδη λάβει, δια της Εισ-Πνοής Εμπιστοσύνη. Σεβασθείτε τον εαυτό, τον Εαυτό, σεβασθείτε Εκείνον: το Εν, το Παν.

Μάθετε.

Είναι καιρός μόνον να δίδεσθε. Να προσφέρεσθε. Νοημόνως

( :Μην υπερπροστατεύετε την προσωπικότητα. Αφήστε την Εμπιστοσύνη να σας παρέχει τόση Προστασία όσην ακριβώς χρειάζεσθε. Το πλέον εκ του πονηρού!)

Να προσφέρεσθε. Ευγνωμόνως.

Δεν είναι μόνον άσκηση. Είναι ανάγκη των καιρών και των τόπων.

Είναι πολεμική. Είναι ο τρόπος των Φωτεινών να διαλύουν, να διαλύσουν τις εντάσεις των πεδίων, ‘φυσικές’ και τεχνητές, κατευθυνόμενες.

Φέρετε Ειρήνη στους κόσμους σας, φέρετε Ειρήνη στον Κόσμο.

Ανταποκριθείτε στην Ειρήνη Εαυτού-Εκείνου, Τιμώντας Εαυτόν.

Ευλογώ να το πράττετε

Ιλαρίων.

Το  κείμενο  δόθηκε τον Μάιο και το μήνυμά του επανελήφθη στην Πανσέληνο του Ιουνίου.  (Βιβλίο «ΜΕ ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΥ Ι», σελ.153.)

Ας διαλογισθούμε πάνω σ’ αυτό, ας διαλογισθούμε τις Ιδέες και τις διατυπώσεις του, κυρίως όμως, ας εφαρμόσουμε: Εισπνέουμε την Ενέργεια  που μας προμηθεύει η Ψυχή, με την Εμπιστοσύνη Της, από το 7^ο κέντρο, υποδεχόμενοι Ευγνωμόνως και εκπνέοντας Ευγνωμοσύνη από το 4^ο κέντρο.

Είθε να γίνεται έτσι η φυσική μας αναπνοή.

Πηγή: («ΜΕ ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΥ» 1ος τόμος, 7ος-8ος 2006 και 2ος τόμος, 3ος 2007 και 12ος 2011

Θέλω καί ζητῶ τήν Ὁδήγηση τοῦ Ἀνώτερου Ἑαυτοῦ,

στήν Ὑπηρεσία Του παντοῦ καί πάντοτε.

Υπηρετώντας τον Ανώτερο Εαυτό μας, υπηρετούμε το Ανώτερο Καλό όλων κάνοντας το μέρος πού μας αναλογεί και που ίσως γενεθλιακώς αναλάβαμε (σχέδιο Ψυχής), στο πλαίσιο του Θείου Σχεδίου.

Ὅπου μέ θέλεις Κύριε, ὅπως μέ θέλεις, γιά ὅσο μέ θέλεις.

(ἐννοεῖται: εἶμαι ἤ νά εἶμαι)

Αυτή η διατύπωση επίσης αντιστοιχίζεται με το: «γεννηθήτω το Θέλημά Σου» και είναι δήλωση Θελήσεως και Εμπιστοσύνης. «Κύριος» καθ’ὅσον ἀφορᾶ στον καθέναν ἄνθρωπο ἰδιαιτέρως, ὁ Ἀνώτερος Ἑαυτός του.