Αδελφοί,
Αναρωτηθήκατε ποτέ, πού περιπλανάται το πνεύμα σας όταν επαίρεσθε, όταν κατακρίνετε, όταν οικτίρετε;
Αν μπορούσατε να δείτε αυτούς τους τόπους. δεν θα επιτρέπατε στην σκέψη σας να τους προσεγγίζει.
Η γοητευτική λίμνη που φαντάζεσθε είναι γεμάτη ρουφήχτρες. Ζωγραφίζετε όμορφα παραπετάσματα και τ’απλώνετε πάνω σε βούρκους, σε έλη και πιστεύετε την εικόνα που ζωγραφίσατε, ενώ σας πνίγει η δυσοσμία κι ενώ, ήδη, έντομα φαρμακερά ρουφούν το αίμα σας.
Αν θέλετε το Έλεος, πολεμήστε την γοητεία, καθαρίστε τα μάτια σας με την Αλήθεια.
Σας κάλεσα στον Οίκο μου. Μη λερώνετε το ένδυμά σας και μην αποκοιμηθείτε στον δρόμο.
Μορύα
Τόπαμε και άλλοτε: Κάμετε Έλεος στους προδότες.
Πιο μισητό πράγμα δεν στάθηκε ποτέ απ’την προδοσία. Κι εμείς σας λέμε κάμετε Έλεος και σώστε τους.
Έχετε νου; Μόνο αν δεν αφήσεις χώρο στον προδότη τόνε γλυτώνεις!
Έχετε νου; Εσείς κι εμείς που δικάζουμε την προδοσία, δεν προδώσαμε ποτέ κανέναν; Ούτε, λέτε, τον Εαυτό μας;
Έχετε νου; Μαχαίρι δίκοπο η προδοσία και πονάει. Μαχαίρι δίκοπο το Έλεος, κόβει απ’την μία την έπαρση, τον φόβο, τον συμβιβασμό κι από την άλλη κόβει την προδοσία.
Ταπεινά. Ταπεινά και Λεύτερα.
Μακάρι κι οι προδότες να κάμουν Έλεος στον εαυτό τους.
Οι Πρόγονοι Ταπεινοί.
Από το βιβλίο “Με το Φως της πανσελήνου”, Μηνύματα Διδασκάλων 2001-2006, της Πέγκυ Χριστοφή.