Διδασκαλία

Η Διδασκαλία παραδίδεται από Πνευματικούς Διδασκάλους μέσω διαύλωσης (channeling). Παραλαμβάνεται και μεταδίδεται από την Πέγκυ Χριστοφή, διάμεσο υψηλής τάξεως, συγγραφέα έργων Εσωτερικής Γνώσεως, φιλόσοφο και λογοτέχνη, ιδρύτρια του Ομίλου.

Με τον ίδιο τρόπο παραλαμβάνεται και μεταδίδεται η βήμα προς βήμα Οδήγηση με Μηνύματα Διδασκάλων (τακτώς άπαξ μηνιαίως και εκτάκτως, αναλόγως των συνθηκών).

Τά Μηνύματα Διδασκάλων περιλαμβάνονται στα εγχειρίδια της Σχολής1 και συνιστούν ένα διαχρονικό σύστημα προσωπικής αναπτύξεως, μετουσίωσης και επίτευξης κρισίμων αλλαγών και, ταυτοχρόνως, ένα Πνευματικό Χρονικό της τελευταίας εικοσαετίας.

1  Εγχειρίδιο της Σχολής «ΜΕ ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΥ» Ι και ΙΙ της Πέγκυ Χριστοφή.

ΒΑΣΙΚΕΣ ΠΑΡΑΔΟΧΕΣ

Η Φιλοσοφία μας εκκινά από μία σείρα θέσεων πού αποτελούν «βασικές μας παραδοχές», οι οποίες δίνονται επιγραμματικώς κατωτέρω.

Παρ’ό,τι παρατίθενται ως «αξιώματα», δηλώνεται εξ αρχής ότι τις θεωροῦμε «παραδοχές» (όχι «δόγματα»). Προσεγγίζουμε την Διδασκαλία μας με ανοιχτό νού, πρόθυμοι να πειραματισθοῦμε για να επιβεβαιώσουμε ή να διορθώσουμε, να συμπληρώσουμε ή ν’ απορρίψουμε θέσεις, πληροφορίες, πεποιθήσεις, ἐλεύθερα, ως σκεπτόμενοι άνθρώποι. Χωρίς προκαταλήψεις καί χωρίς καταναγκασμούς.

  1. ΜΙΛΩΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΕΟ ΑΝΑΦΕΡΟΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΕΝ ΤΟ ΠΑΝ. ΜΙΛΩΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑ. Η ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΝΤΙΛΗΠΤΗ ΩΣ ΔΟΝΗΣΗ ΩΣ ΚΡΑΔΑΣΜΟΣ.

  1. ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ “ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ” (ΟΥΣΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΤΟΥ).
    ΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ, ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ (φωτιά-αέρας-νερό-γη), ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, ΠΡΟΕΡΧΟΜΑΣΤΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΗΤΡΑ (ΔΕΛΦΥΣ). ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΔΕΛΦΟΙ.

  1. ΙΣΧΥΕΙ Ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ (ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ).

  1. ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΧΩΡΙΖΕΙ ΣΗΜΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ “ΘΕΟ” ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ ΤΗΣ ΔΥΑΔΙΚΟΤΗΤΑΣ.

  1. Η ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΑΛΛΑΖΕΙ, ΠΟΥ ΑΝΑΠΤΥΣΕΤΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΔΙΕΥΡΥΝΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ.
    Η «ΑΤΟΜΙΚΟΤΗΤΑ» ΠΟΥ ΒΙΩΝΟΥΜΕ. ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΥ, ΥΠΟΣΥΝΕΙΔΗΤΟΥ, ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ ΚΑΙ ΥΠΕΡΣΥΝΕΙΔΗΤΟΥ.

  1. ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΜΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ Η ΣΧΕΣΗ ΜΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ: Η ΣΧΕΣΗ ΠΟΥ Η ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΤΗΤΑ ΜΑΣ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ.

  1. ΕΞΑΤΟΜΙΚΕΥΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΚΑΘ ΟΣΟΝ ΜΑΣ ΑΦΟΡΑ, ΑΠΟΤΕΛΕΙ Ο ΑΝΩΤΕΡΟΣ ΕΑΥΤΟΣ ΜΑΣ.

  1. ΑΠΩΤΕΡΟΣ ΣΚΟΠΟΣ ΟΛΗΣ ΜΑΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑΣ, ΣΤΗΝ ΕΝΣΑΡΚΗ ΒΙΩΣΗ, ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΓΕΙΩΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΠΟΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΑΝΩΤΕΡΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΑΣ:
    ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ “ΕΔΩ ΚΑΤΩ”, ΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ “ΕΚΕΙ ΕΠΑΝΩ”.

Η Πέγκυ Χριστοφή είναι φιλόσοφος, λογοτέχνης, συγγραφέας έργων Εσωτερικής Γνώσεως. Γεννήθηκε στήν Αθήνα, όπου ζει με την οικογένειά της. Φοίτησε στην σχολή Πολιτικής Επιστήμης στό Πανεπιστήμιο Αθηνων ενώ παραλλήλως επιδόθηκε στήν σπουδή της Ελληνικής Λογοτεχνίας και στην μελέτη καί έρευνα της Εσωτερικης Φιλοσοφίας. Από τριακονταετίας ασκεί τήν «διαύλωση» (channeling) μέσῳ της οποίας λαμβάνει καί μεταδίδει Εσωτερική Διδασκαλία καί Οδήγηση γιά προσωπικά καί συλλογικά έργα.Τό 2003 ίδρυσε τό Σωματείο «ΦΑΡΟΣ-Βοήθεια στόν Άνθρωπο», Όμιλος Ανθρωπιστικής Δράσης  – Σχολή Εφαρμοσμένης Φιλοσοφίας , στό πλαίσιο του οποίου, κυρίως, υπηρετεί έκτοτε.

Εκδοθέντα έργα της Εσωτερικης Γνώσεως: «ΜΕ ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΥ» (2007), «Ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΕΝΑΡΜΟΝΙΣΗΣ –ΑΠΟΤΥΠΩΜΑΤΑ»(2009), «ΜΕ ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΥ ΙΙ» (2012), «ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΠΟΥ ΛΕΜΕ ΘΑΝΑΤΟ» (2020).

Ποίηση: «ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΣΟΝ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ» (2009) Μυθιστόρημα: «ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΑΝΤΖΑΒΗΔΕΣ» (2013),

Θέατρο: «ΟΡΦΕΩΣ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ» (2018), «ΑΙΣΧΥΛΟΣ» (2020),

   «Όταν συνειδητοποίησα τι σημαίνει το ‘συν’ στην λέξη ‘συγγραφέας’,  πήραν άλλην βαρύτητα εντός μου οι λέξεις της Ελληνικής. Η λαλίστατη γλώσσα μας, η ομιλούσα, έγινε πάλι  διδάσκουσα την Σοφία – Φιλότητα, ο Κόσμος ξανάγινε μαγικός.»

Πέγκυ Χριστοφή